De ineenstorting van handelsplatformen zoals FTX, Celsius, BlockFi, Voyager Digital en Hodlnaut heeft geleid tot diepe scepsis bij gecentraliseerde handelsplatformen. De platforms die de zaken wel op orde hebben, hebben een manier nodig om het vertrouwen terug te winnen en een massale uittocht van gebruikers te voorkomen. Het concept “Proof of Reserve” is hiervoor een populair middel geworden. Maar hoe werkt het en hoe kan dit het consumentenvertrouwen doen herstellen dat nodig is om gecentraliseerde crypto handelsplatformen als marktalternatief voor gedecentraliseerde exchanges te behoeden?
Proof of Reserves (PoR) is een manier om openbare transparantie te bieden voor gecentraliseerde Digital Asset-reserves door middel van een verifieerbare audit. Het maakt gebruik van cryptografische bewijzen en eigendomsverificatie van het openbare portefeuille-adres in combinatie met periodieke audits door derden om publiekelijk te bevestigen dat een gecentraliseerd platform alle activa van de gebruikers dekt. Deze cryptografische benadering maakt het voor individuele gebruikers mogelijk om te verifiëren dat hun rekeningsaldo inderdaad gedekt is bij het desbetreffende handelsplatform.
Hoewel de oplossing elementen van blockchain-technologie bevat, vereist het nog steeds vertrouwen in externe auditors en de boekhoudpraktijken die activa buiten de blockchain waarderen.
Handelsplatformen vervullen een belangrijke marktfunctie: het creëert een toegang voor institutionele en particuliere beleggers die niet bereid of niet in staat zijn de stappen te nemen die nodig zijn om hun activa zelf in bewaring te nemen. Gebruikers kunnen de bewijzen van de activa bekijken en on-chain verifiëren dat de bewaarder de activa bezit om een externe audit van deposito’s te ondersteunen. Klanten kunnen ook gemakkelijk ontdekken of activa opnieuw wordt uitgeleend, niet wordt gedekt door activa, of wordt gebruikt voor andere risicovolle activiteiten die de beschikbaarheid van de activa in gevaar kunnen brengen.
Tijdens een audit verkrijgt de externe auditor een Proof of Reserve door een momentopname van gebruikerssaldi te maken. Deze berekening wordt gemaakt door het accountsaldo van een gebruiker te hashen met het bijbehorende unieke ID. De auditor verzamelt deze vervolgens in een cryptografische hash die op unieke wijze een combinatie van alle gebruikerssaldi vertegenwoordigt. De laatste stap is het verkrijgen van digitale handtekeningen van de bewaarder die bewijst dat zij de on-chain adressen beheren die de activa bevatten. Als het saldo van de bijbehorende digitale handtekeningen overeenkomt, kan de auditor verifiëren dat het platform een reserve aanhoudt van alle activa van de klant.
Proof of Reserves kan gebruikers een vals gevoel van veiligheid geven. Audits geven een overzicht van activa die op de bijbehorende adressen van het platform worden bewaard, zonder de aansprakelijkheden of verplichtingen van het bedrijf aan klanten bekend te maken. Een platform zou dus hun Proof of Reserves kunnen gebruiken zonder hun werkelijke solvabiliteitsrisico bekend te maken. Idealiter zouden bewaarders rapporten over bewijs van reserves moeten verstrekken naast bewijs van aansprakelijkheden. Op deze manier kunnen gebruikers de solvabiliteit van het bedrijf bevestigen.
In de nasleep van de FTX-neergang hebben veel handelsplatformen zoals Crypto.com aangekondigd dat ze in de toekomst een proof-of-reserve-auditoplossing zullen uitbrengen. Ondertussen heeft Crypto.com zijn Proof of Reserve gepubliceerd op een dashboard op Nansen.io. Deze openbaarmaking is een onderdeel, maar vertegenwoordigt nog niet de geanonimiseerde saldi van gebruikers op hun platform.
De auditor voor vele crypto handelsplatformen is Armanino. Dit bedrijf maakt periodieke momentopnamen van geanonimiseerde gebruikerssaldi en het bewezen eigendom van fondsen door de beurs. Het kritieke element van dit proces is de eerste momentopname. Als een entiteit tijdelijk geld leent voor de momentopname, kan het lijken alsof ze solvabel is zonder daadwerkelijk over de nodige middelen te beschikken om mogelijke opnames volledig te dekken.
Ten tweede worden de adressen met de reserves van een platform niet altijd openbaar gemaakt. Er is dus geen manier om na te gaan of het geld nog aanwezig is nadat de audit is voltooid.
Het implementeren van een Proof of Reserves maakt het voor iedereen gemakkelijker om de reserves van een bedrijf te verifiëren. Een van de eenvoudigste stappen is het downloaden van het laatste auditrapport dat is gepubliceerd door de externe auditor van de beurs. Als de bewaarder als accountant gebruikt wordt, kunnen gebruikers de reserves van het bedrijf meestal verifiëren door hun Trust Explorer-pagina te bezoeken. Op het dashboard van elk bedrijf is het mogelijk om individuele saldi te verifiëren of de huidige status van de reserves van het bedrijf te bekijken. Ten slotte biedt Nansen.ai, leverancier van Digital Assets-data, ook een dashboard met het saldo van adressen die eigendom zijn van exchanges. Het dashboard van elke beurs geeft bijbehorende adressen, crypto-activa en transactiegeschiedenis weer.
Activa beschouwd als reserves moeten een sterk liquiditeitsprofiel hebben. Met andere woorden, de beurs en haar klanten zouden de activa snel moeten kunnen verkopen in geval van een crisis. Bedenk dat de ingestorte FTX-beurs een aanzienlijk deel van zijn reserves in FTT-tokens had – die een slecht liquiditeitsprofiel hadden. Daarom omvatten de beste reserve-activa Bitcoin (BTC), Ether (ETH) en stablecoins zoals Tether (USDT), USDC (USDC), Binance USD (BUSD) en DAI (DAI). Hoewel de beurs een deel van haar reserves in andere Digital Assets kan houden op basis van gebruikersdeposito’s, moet een substantieel deel van de portefeuille harde, zeer liquide activa bevatten.
Het aannemen van een Proof of Reserve standaard is een vorm van zelfregulering die het vertrouwen van gebruikers in gecentraliseerde platforms en de industrie zou kunnen vergroten. Overheidsvoorschriften, zoals het opleggen van licenties aan cryptobewaarders en het verplicht stellen van geavanceerde beveiligingspraktijken, kunnen echter nog steeds nodig zijn om het hoogste niveau van vertrouwen te bereiken. In de loop van de tijd zou het combineren van beide vormen van regelgeving de Digital Asset-industrie veiliger kunnen maken voor particuliere en institutionele beleggers.
De Digital Asset-industrie zou enorm kunnen profiteren van handelsplatformen die de normen voor Proof of Reserves aannemen als ze de risico’s van dit soort zelfregulering volledig bekendmaken aan hun gebruikers. Als de industrie erin slaagt universele verantwoordingsnormen te implementeren, kan deze stap tegenslagen voorkomen die vaak het gevolg zijn van de implosie van gecentraliseerde platforms zoals Mt. Gox, Cryptopia, QuadrigaCX en FTX.
In een wereld waar uitgevers van handelsplatformen en stablecoin periodiek hun reserves moeten bewijzen, zullen gebruikers producten gebruiken die de hoogste mate van fondsveiligheid bieden. Op de lange termijn zou een veiliger ecosysteem meer investeerders aantrekken en een springplank bieden voor meer institutioneel kapitaal om naar de cryptomarkt te stromen.
