Wat is bitcoin?
Bitcoin is een digitale munt die in januari 2009 is ontstaan. Het is een gedecentraliseerd internetprotocol dat een peer-to-peer monetair netwerk met een eigen activa mogelijk maakt. Het bitcoin protocol volgt de regels die uiteengezet zijn in een whitepaper van de mysterieuze en pseudonieme Satoshi Nakamoto (okt, 2008). De identiteit van de persoon of groep personen die de technologie hebben gecreëerd is een mysterie. De technologie achter bitcoin biedt de belofte om lagere transactiekosten dan traditionele online betalingsmechanismen mogelijk te maken. In tegenstelling tot door de overheid uitgegeven valuta, wordt het niet beheerd door een centrale autoriteit.
Bitcoin staat bekend als cryptocurrency omdat het gebruik maakt van cryptografie. Er bestaan geen fysieke bitcoins, alleen virtueel waarbij de saldi worden bijgehouden in een openbaar grootboek waar iedereen transparant toegang toe heeft. Alle bitcoin-transacties worden geverifieerd door een enorme hoeveelheid computerkracht via een proces dat “mining” wordt genoemd. Bitcoin wordt niet uitgegeven door banken of overheden. Hoewel bitcoin in de meeste delen van de wereld geen wettig betaalmiddel is, is het zeer populair en heeft het de aanzet gegeven tot de opkomst van duizenden andere cryptocurrencies en digitale assets, gezamenlijk aangeduid als altcoins.
Begrijpen van bitcoin
Het bitcoin-systeem is een verzameling van computers (ook wel “nodes” en/of “miners” genoemd) die allemaal de code van bitcoin draaien en hierdoor de bitcoin blockchain lokaal opslaan. Figuurlijk gesproken kan een blockchain worden gezien als een verzameling blokken. In elk blok zit een verzameling transacties. Omdat alle computers die de blockchain draaien dezelfde lijst van blokken en transacties hebben en deze nieuwe blokken transparant kunnen zien wanneer ze worden gevuld met nieuwe bitcoin-transacties, kan niemand het systeem manipuleren.
Iedereen, of er een bitcoin node gedraaid wordt of niet, kan deze transacties in realtime zien. Om iets kwaadaardigs te doen aan bitcoin zou een deelnemer 51% van de rekenkracht van bitcoin moeten gebruiken. Als er een aanval zou plaatsvinden zouden miners – de mensen die met hun computers deelnemen aan het bitcoin-netwerk – gezamenlijk ervoor kunnen kiezen zich af te splitsen naar een nieuwe blockchain, waardoor de moeite die de slechte actor heeft gedaan om de aanval uit te voeren voor niets is geweest.
De saldi van bitcoin wordt bijgehouden met publieke en private “sleutels”, dit zijn lange reeksen cijfers en letters die met elkaar verbonden zijn door het wiskundige encryptie-algoritme dat gegenereerd wordt. De publieke sleutel (vergelijkbaar met een bankrekeningnummer) dient als het adres dat aan de wereld bekend wordt gemaakt en waar anderen bitcoin naar toe kunnen sturen. De privé-sleutel (vergelijkbaar met een pincode bij een geldautomaat) is bedoeld als een goed bewaard geheim en wordt alleen gebruikt om bitcoin-overdrachten te autoriseren. Bitcoin-sleutels moeten niet verward worden met een bitcoin wallet, wat een fysiek of digitaal apparaat is dat de handel in bitcoin vergemakkelijkt en gebruikers in staat stelt het bezit van bitcoins te volgen. De term “wallet” is misleidend omdat bitcoin zo gedecentraliseerd is dat het nooit “in” een wallet wordt opgeslagen maar gedistribueerd wordt op een blockchain.
Peer-to-peer technologie
Bitcoin is de eerste digitale asset die peer-to-peer (P2P)-technologie gebruikt om directe betalingen mogelijk te maken. De onafhankelijke individuen en bedrijven die computercapaciteit bezitten en deelnemen aan het bitcoin-netwerk – als miners – zijn verantwoordelijk voor het verwerken van de transacties op de blockchain. Op deze manier werken bitcoin en andere digitale assets anders dan fiatvaluta; in gecentraliseerde banksystemen wordt de valuta gecreëerd in een tempo dat overeenkomt met de groei van de economie; dit systeem is bedoeld om de prijsstabiliteit te handhaven. Een gedecentraliseerd systeem, zoals bitcoin, bepaalt de uitgiftekoers van tevoren volgens een algoritme.
Bitcoin mining
Bitcoin mining is het proces waarmee nieuwe bitcoins in omloop worden gebracht. Bij dit proces worden complexe wiskundige puzzels opgelost om een nieuw blok van de bitcoin blockchain te ontdekken, dat vervolgens aan de blockchain wordt toegevoegd. Bitcoin mining voegt transactiegegevens toe aan het netwerk en verifieert deze. Gemiddeld genomen wordt er elke 10 minuten een bitcoin blok gemined. Miners kunnen worden gezien als de gedecentraliseerde autoriteit die de geloofwaardigheid van het bitcoin-netwerk afdwingt. Nieuwe bitcoins worden vrijgegeven aan miners tegen een vast maar periodiek afnemend tarief. Er kunnen in totaal slechts 21 miljoen bitcoins worden gemijnd. Eén bitcoin is deelbaar tot acht decimalen (100 miljoenste van één bitcoin), en deze kleinste eenheid wordt een Satoshi genoemd. Miners worden beloond met bitcoins; de beloning wordt elke 210.000 blokken gehalveerd. De halvering zorgt ervoor dat er minder nieuwe bitcoins per blok worden gegenereerd. Dit betekent dat het aanbod nieuwe bitcoins lager is. Op normale markten leidt een lager aanbod en een constante vraag meestal tot hogere prijzen.
